MOJI NAJBLIZI RODJACI…-4

Uvod:  
Ovo je nastavak treçeg  broja, preporuçejem vam çitanje od  poçetka
Doba izmedju: 1982-1984,
Teren:Vrbica-Berane

Da vam nebi bilo dosadno pomalo çu da mijenjam teme..Samo poşto ja ovo pişem na brzinu poneşto propustim ,recimo kad sam priço u vezi Stana u Tikove htio sam da pohvalim moje rodjake koji doşi da kosimo .Nakupilo se 16 kosaça ,najstariji i najbolji kosaç Mehdija bio je kojsbaşa.Pa smo se lijepo dogovorili ,da se zajedno kleplju kose,kad se zakosimo svi na isto rastojanje i da svi u isto vrijeme  oştrimo kose.To je posebno bilo  tako organizovano da bi oni pravoslavni u Bukovik svi izaşli iz stanova da gledaju naşe kosaçe kako kose naşi Agoviçi i nanize i navişe pjevajuçı : Mejra şeta,Mejra şeta,…Kajo mila Kajo ….,Tri livade Tri livade ..i.t.d(Znate da pravoslavni kose samo nanize a uz brdo ne umiju!)

Kad sam napunio 15 godina ,onda sam morao da idem u Berane u gimnaziju i da se vraçam u Agoviçe samo navrh hefte dana.Da vam odam joş jednu tajnu .Do 15 godina ja se ne seçam da sam bio u Berane  a nije ni imalo potrebe .Kad bi me zabolio zub : prvo bi stavio sumpor od şibice u şkrbinu ako ne prodje rakije prvenca ponekad i cigara i na kraju bio je tu Midzo Sinaka da intervenişe .İmo je Midzo i zubarska i konjska klijeşta i to je bio sigurnije da çe izvadit zub nego kod onih zubara u berane.Ka bi Krhali(kaşljali) i slinavili to se smatralo neşto normalno.Kad bi drhtali od temperature pokrili bi nas sa 2-3 jorgana da se dobro preznojimo dok ne ozdravimo.Kad bi se posekli britvom odmah bi se naşli oni sa sitnim duhanom da stave na ranu zaviju sa nekom prljavom krpom i onda da naspu rakiju na onaj zavoj.Kad bi se naçporili na rdjav ekser ,çekalibi hoçe li da se zagnoji ako se ne zagnoji nikom nişta a ako se zagnoji onda su bili dobri listovi od kupusa i pazije dok se ne provali rana,a obiçno nismo mogli mi to da çekamo nego bi probili onu ranu sa trnom da brze zaraste!Vala ziva istina i kad bi nas peçila pçela ili os stavili bi hladan kamen sa Teferiçvode ili sa Kovaçeve vode. Sve ove vrste lijeçenja sam isprobo ali vam nebi preporuçijo .Kad je rijeç o ovoj narodnoj medicini da ispriçam joş jednu istinitu priçu.Kad je doşo naş Şeço u Vrbicu zabolio ga stomak i onda rekla mu Snaşa Çamila .”Verovatno ti se razvijo pupak” i ona mu zavila pupak, bilo njemu bolje otişo u Podgoricu pa se onda  ponovo razbolio i nije htio on da ide kod doktora nego çeko kad dodje Snaşa da mu zavije pupak.Tada je njemu puklo slijepo ,dobio splet crijeva i da ga nije odvela hitna ,..da Bog saçuva.. Rodjaci moji znam  ja da ste se i vi lijeçili ovim naçinom.Aman Aman…ne treba se şalit sa zdravljom…

Koliko me je interesovalo Berane toliko sam volio da znam ko od mojih rodjaka çe da ide u gimnaziju i naravno interesovale me sve kuçe mojih rodjaka.Prvo sam naşo kuçe mojih amidza na Dojnji Talum,imo je i Şemso kuçu tamo a na luge su imali Paşovi kuçu i Behrija (onda sam prvi put çuo za njega) Kod ovog mnaşeg rodja stanovao je İsko Şefkov moj rival iz osnovne şkole .(Njega je uçio Milo  a mene Jovanka) Puno mi bilo milo şto smo bili u isti razred u gimnaziji Panto Malişiç. Za vas jedno lako pitanje :U razred od 30 uçenika ,bila su dva Agoviça iz Vrbice (Ja i İsko Şefkov) za ove ostale nije bitno ko su bili, iz kojih su şkola doşli i koliko su imali protekcije,ukratko pitam vas ”Kosu bili dva  najbolji uçenika  na kraju godine”?…  Nadam se da znate odgovor i joş da vam kazem treçi je bio Mirsad Muratoviç iz Petnjice.Ja i İsko imali smo dosta zajedniçkih avantura .Gde je sad ne znam taçno ali da vam kazem da mi je on bio onda moj Najblizi Rodjak.

Nastaviçe se….

Meho AGOVİÇ  , 10 mart2014, İstanbul